Πολύ σύντομα, όλα αυτά τα μέτρα θα φανούν στην τσέπη των πολιτών και αυτοί με τη σειρά τους θα οδηγηθούν στις τράπεζες για να διεκδικήσουν την καταβολή χαμηλότερης μηνιαίας δόσης.
Στον «πολυνόμο», η κυβέρνηση μερίμνησε να περάσει διάταξη για τους εργαζόμενους στον στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Διάταξη που προστέθηκε την τελευταία στιγμή αναφέρει ότι θα υπογραφεί προγραμματική συμφωνία ανάμεσα στο ελληνικό Δημόσιο και την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών. Στόχος της συμφωνίας, η διευκόλυνση της εξυπηρέτησης δανείων από πρόσωπα που εντάσσονται στην εφεδρεία και στην προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα ή από πρόσωπα που υφίστανται «κούρεμα» αποδοχών λόγω του νέου μισθολογίου.
Η μόνη λύση
Για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα (όσους έχουν τη δουλειά τους ή όσους έχουν υποστεί περικοπή αποδοχών μέσω επιχειρησιακών ή ατομικών συμβάσεων) νομοθετική μέριμνα δεν υπήρξε. Ετσι, η μόνη λύση που τους απομένει, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι να απευθυνθούν στην τράπεζα και να ζητήσουν διευκόλυνση. Στις περικοπές αποδοχών και στις αυξήσεις φορολογικών επιβαρύνσεων, που καταλήγουν να μειώσουν το διαθέσιμο εισόδημα, οι δανειολήπτες πρέπει να προσθέσουν δύο ακόμη αρνητικές εξελίξεις:
*Ψαλιδίστηκε κατά τουλάχιστον 50% η έκπτωση φόρου για τους τόκους του στεγαστικού δανείου. Ετσι, οι δανειολήπτες που πήραν στεγαστικό για να αγοράσουν πρώτη κατοικία δεν έχουν να προσβλέπουν ούτε σε αυτό.
*Η ΕΚΤ έχει ήδη αυξήσει δύο φορές το βασικό επιτόκιο, με αποτέλεσμα οι δόσεις να έχουν αναπροσαρμοστεί προς τα πάνω.
Οι τράπεζες έχουν ρυθμίσει ήδη περί τα 600.000 καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, ενώ πολύ σύντομα θα υποχρεωθούν να ρυθμίσουν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη. Θα υπάρξουν και χιλιάδες δάνεια που θα χρειαστεί να ρυθμιστούν δεύτερη φορά, καθώς η πρώτη ρύθμιση ήταν περιορισμένης διάρκειας (π.χ. περίοδος χάριτος 6 ή 12 μηνών) και έληξε χωρίς να βελτιωθεί η κατάσταση του δανειολήπτη (μάλλον το αντίθετο).
Γεγονός είναι ότι οι περισσότερες από τις λύσεις που προσφέρουν οι τράπεζες σε όσους δεν μπορούν να φανούν συνεπείς από εδώ και στο εξής στην εξυπηρέτηση του δανείου τους είναι είτε προσωρινές είτε επώδυνες. Εχουν, στο σύνολό τους, έναν κοινό παρονομαστή: οδηγούν στην καταβολή χαμηλότερης μηνιαίας δόσης. Ωστόσο, το αντάλλαγμα είναι σημαντικό, καθώς:
*Σε πολλές περιπτώσεις ο δανειολήπτης υποχρεώνεται να υπογράψει νέα δανειακή σύμβαση με υψηλότερο επιτόκιο.
*Σε άλλες, εξασφαλίζει τη μείωση της δόσης μέσα από την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πολλαπλασιάζονται οι τόκοι που πρέπει να καταβάλλει μέχρι την οριστική αποπληρωμή του δανείου.
*Υπάρχει και η τρίτη λύση, της περιόδου χάριτος, η οποία μάλιστα έχει και διάφορες «παραλλαγές». Η πρώτη παραλλαγή προβλέπει ότι ο δανειολήπτης δεν πληρώνει τίποτα για χρονικό διάστημα 6, 12 ή και 24 μηνών. Σε όλη αυτή την περίοδο, οι τόκοι «τρέχουν» κανονικά. Κεφαλαιοποιούνται (δηλαδή προστίθενται στο χρέος) και η δόση ανεβαίνει σε υψηλότερα επίπεδα από ό,τι ήταν πριν ξεκινήσει η περίοδος χάριτος. Η δεύτερη παραλλαγή προβλέπει ότι ο δανειολήπτης καταβάλλει κατά την περίοδο χάριτος μόνο τους τόκους. Ναι μεν είναι καλύτερη ως λύση, αλλά από την άλλη πλευρά δεν οδηγεί και σε σημαντική μείωση της μηνιαίας δόσης (σ.σ.: ειδικά αν το δάνειο βρίσκεται στα πρώτα χρόνια αποπληρωμής, η μείωση είναι ανεπαίσθητη, καθώς κατά το πρώτο διάστημα ο δανειολήπτης πληρώνει κυρίως τόκους.
Μπορεί να κερδίσετε χρόνο αλλά θα χάσετε χρήμα
Ενα στεγαστικό δάνειο 100.000 ευρώ έχει αρχική διάρκεια αποπληρωμής τα 15 έτη. Το συμφωνημένο αρχικό επιτόκιο είναι 3,5%. Η δόση του δανείου έχει διαμορφωθεί στα 720,79 ευρώ.
Ο δανειολήπτης μπήκε στον 5ο χρόνο αποπληρωμής, δηλαδή έχει καταβάλει μέχρι τώρα 48 μηνιαίες δόσεις. Το χρέος του έχει μειωθεί στις 78.387 ευρώ, αλλά η μηνιαία δόση παραμένει κολλημένη στα 586,14 ευρώ.
Ο δανειολήπτης δεν έχει πλέον το περιθώριο να αποπληρώνει αυτό το δάνειο καθώς τα εισοδήματά του έχουν καταβαραθρωθεί. Πηγαίνει στο υποκατάστημα της τράπεζας, όπου και του παρουσιάζονται οι εναλλακτικές λύσεις:
1. Να επιμηκύνει τη διάρκεια αποπληρωμής: Αν αυξήσει τη διάρκεια αποπληρωμής στα 20 χρόνια, η μηνιαία δόση θα πέσει από τα 720,79 ευρώ στα 459,47 ευρώ. Επέρχεται μια μείωση της δόσης κατά 261,32 ευρώ. Από την άλλη όμως, λόγω της αύξησης στη διάρκεια αποπληρωμής, οι επιπλέον τόκοι που πρέπει να καταβληθούν θα ανέλθουν στα 15.127 ευρώ. Κι αυτό υπό την προϋπόθεση ότι το επιτόκιο δεν θα αλλάξει.
Αν η τράπεζα απαιτήσει για τη συγκεκριμένη διευκόλυνση να προσθέσει και μια μονάδα στο επιτόκιο, εκτός του ότι η δόση από τα 459 ευρώ θα ανέβει στα 501 ευρώ (δηλαδή η μείωση σε σχέση με το αρχικό ποσό θα περιοριστεί στα 219 ευρώ), οι επιπλέον τόκοι θα εκτοξευτούν στα 25.098 ευρώ. Συμπέρασμα; Η επιμήκυνση διευκολύνει σε επίπεδο μηνιαίου προϋπολογισμού αλλά σε βάθος χρόνου αποδεικνύεται πανάκριβη λύση.
2. Να εξασφαλίσει μια περίοδο χάριτος. Είναι προσωρινή λύση αλλά αποτελεσματική, με την έννοια ότι ο δανειολήπτης θα απαλλαγεί από το άγχος καταβολής των δόσεων για ένα διάστημα. Το δάνειο των 100.000 ευρώ χωρίς περίοδο χάριτος έχει δόση 721 ευρώ. Το ίδιο δάνειο με 12μηνη περίοδο χάριτος βγάζει δόση 787 ευρώ καθώς κεφαλαιοποιούνται οι τόκοι. Αυτή η επιβάρυνση των 66 ευρώ μηνιαίως (ή περισσότερα από 700 ευρώ ετησίως) θα ακολουθεί τον δανειολήπτη μέχρι και την οριστική αποπληρωμή του δανείου. Καλή ως προσωρινή λύση επομένως (καθώς για 12 μήνες δεν πληρώνουμε τίποτα) αλλά επικίνδυνη, καθώς ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει τι θα γίνει ύστερα από έναν χρόνο.
Σε καλύτερη διαπραγματευτική θέση απέναντι στην τράπεζα βρίσκονται οι δανειολήπτες που είναι ενήμεροι, δηλαδή αυτοί που εξοφλούν κανονικά τις μηνιαίες τους δόσεις. Ο λόγος είναι ότι σε ένα δάνειο που δεν έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο, η τράπεζα δεν μπορεί να απαιτήσει αύξηση επιτοκίου σε περίπτωση που ζητηθεί διευκόλυνση.
Πηγή: www.eisodima.gr
Οι ενδιαφερόμενοι για ρύθμιση οφειλών, μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα: 210.8818474 - 6945976642 (κο Παππά).